MEVSİMLERDE DEĞİŞİYOR İNSANLAR GİBİ

Güneşin ilk ışıkları ve horoz ve kaz sesleri arasında güne uyanırken aklımda hiçbir düşüncenin yer almadığını fark ettim. Sıkılmama neden olan, yorgunluk veren negatif düşüncelerin yerini doğan güneşle beraber pozitif düşünceler almıştı. Temiz hava, organik yiyeceklerden oluşan kahvaltı, dingin bir vücut, dinlenmiş zihin… İşimiz çoktu bugün. Bahçeden zeytin toplanacak, masarada çekilecek ve zeytinyağına dönüştürülecekti. Kahvaltıdan sonra çıktık yola.

Köyümüz yıllar önce üzüm bağları ile meşhurdu. Yaz aylarında üzümlerin olgunlaşma mevsiminde köyü tüccarlar ziyaret eder, uzun uzun pazarlıklar sonunda bağlardan üzümleri kabala veya kilo ile satın alırdı. Köy meydanında bulunan çeşme, yakınındaki çınar ağacı yine her zamanki heybeti ile ihtişamını korurdu. Çoğunluğunu şehir dışından gelen mevsimlik işçilerin oluşturduğu gruplar tan ağarmadan, horozlar ötmeden köyün fırınından aldıkları pidelerle yolda karnını doyurur, köy çeşmesinden doldurulan fıçılardan sularını içer,  üzüm bağında üzüm kesmeye başlar ve saatler sonra gün ağarırdı. Küçük kamyonlara doldurulan üzüm sandıkları köy meydanına gelen tır ve büyük kamyonlara aktarılır, iskiflenir, öğleye kadar doldurulur ve yola çıkarılırdı. İkindin köy kahvesinde toplanan bağ sahipleri, işçiler alınanın, satılanın dilden muhasebesini yapardı. O yıl kim üzümden iyi para kazanmışsa çok şanslıydı. Eve erzaklar çuvallarla alınacak, o yıl tasasız günler geçirilecek demekti.

Yol boyunca hatıralar canlandı gözümde. Çoğunlukla yaz aylarında ziyaret ettiğim bu köyün yıllar içinde değişimine tanık olmuştum. Ormanlık alanlar azalmış, üzüm bağlarının yerini zeytin ağaçları almıştı. Hatta yol kenarında gül serasına bile rastladım. Mevsimlerin özellik değiştirmesi ve susuzluğun artması ile toprağa ekilen ürün seçenekleri değişmişti. Değişen sadece tarlaya ekilenler değildi. Köy okulu kullanılmamaktan ve bakımsızlıktan duvarları harap olmuştu. Mezarlık bakımsızlıktan ve düzensizlikten terkedilmiş görünüyordu. ‘’Dirisine saygısı olmayanların, ölüsüne de saygısı olmazmış.’’ Sözü geldi aklıma birden. Şehir ile köyün arasındaki ulaşımın kolaylaşması ile köy özelliğini yitirmeye başlayan köyümüzün fazla gelişmediğini fark ettim. Yerel yönetime bağlı olan ve artık mahalle olarak anılan köyümüzde yenilikler yapılmalı.Hatırlatmak istedim.

        Yüreğinizden sevgi, yüzünüzden gülücükler eksik olmasın.