Dar gelirlilerin geçmişte bankaya kredi için girmesi olası değildi. Büyük esnaf,sanatkar ve tüccarlara kredi dağıtırdı ama dar gelirli çalışanlara kredi vermezdi.
Ülkeye dışarıdan sıcak para girişi artınca, kredi dağıtımında çerçeve genişletildi. Önce kredi kartı dağıttılar. Kredi kartlarından bankalar ciddi kazançlar elde ettiler. Baktılar ki dar gelirliler krediyi seviyor, tüketici kredisi vermeye başladılar. Karlarına kar katıldığını gören bankacılar, müşteri portföylerini genişletecek çalışmalara yöneldi.
.............
Bu gerçeği belirttikten sonra günümüze gelelim.Bankaların dışarıdan sıcak para (sendikasyon kredisi) bulması ve bu parayı müşterilerine dağıtması kolaydı. Bankalar, krediyi düşük faizle buluyor ve içeride de düşük faiz oranıyla dağıtıyordu.
............
Konut kredisi, esnaf kredisi, otomobil kredisi, tüketici kredisi, tarla imar kredisi, bahçe alım kredisi,
tatil kredisi, bayram harçlığı kredisi, yüksek öğrenim kredisi gibi başlıklar altında kredi dağıtıyordu bankalar.Çok sayıda başlık altında dağıtılan kredilerin faizleri de düşüktü.
..................
Gelirini belgeleyene belirli oranda kredi verilirdi. "Verilirdi",dedim çünkü şimdi vermiyor bankalar artık.Kredi faizleri yüksek,reel gelir düşük olduğu için verdiği kredinin kısa bir süre sonra dönüşünün olmayacağını biliyorlar,bu nedenle içeri giren her çalışana kredi vermeyi bıraktılar.
......................
En düşük faizli kredinin bile faizi gelire orantılandığında yüksek oluyor.Kredi kullanımını etkileyen diğer etken enflasyon oldu. Konut başta olmak üzere her şeyin fiyatı üç beş kat arttığı için erişilmesi güçleşti. Ürünlerin,konutun ve otomobilin fiyatı arttığı oranda gelirler artış yapmadığından dar geliriler için kredi kullanımı hayal oldu artık.
SON SÖZ;
UNUTUN BANKA KREDİSİNİ. Nakit ile yaşamaya alışın, artık!