Üretilen limondan geçimini sağlayacak kazancı elde etmek asıl olandır. Çünkü çiftçi geçimini ürettiği ürünlerin satış gelirleriyle sağlar. Limonun son 20 yıldır fiyatı üç aşağı beş yukarı AYNI. Domatesin de fiyatı son 20 yıldır üç aşağı beş yukarı AYNI.
İ C
Limon ve diğer narenciye türleri, Rusya’da daha önceki Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği ( SSCB) yönetimi varken, ülkemizin önemli döviz kapısıydı. Zaten bu nedenle yaygınlaşmıştı.Sovyetler Birliği yıkıldı ve Birliği oluşturan Cumhuriyetlerin bağımsızlığını ilan etmesiyle, narenciye pazarımız küçüldü. Çünkü, Sovyet Sosyalistler Birliği Cumhuriyeti 15 ülkeden oluşuyordu.
İ C
SSCB,dağılınca narenciyeden üreticiler para kazanamaz oldular, derken şunu belirtmek
İstiyorum. SSCB’den Türkiye Cumhuriyeti fabrikaları kuran makinalar alıyordu. Makinaların parasının bir bölümü başta narenciye olmak üzere, çeşitli ürünleri SSCB’ye satarak ödeniyordu. Zaten parayı bize TC Merkez Bankası ödüyordu.
İ C
SSCB’nin dağılmasıyla ve Türkiye’nin fabrika kurma ekonomik politikasını terk etmesiyle Devletler arası doğrudan narenciye ve tarımsal ürünlerin satışı ortadan kalktı. Devreye,TÜCCAR girdi.
İ C
Narenciyeyi SSCB’ye devletler arası resmi satış Yoluyla yaptığımız yıllarda, Mersin Limanı’ ndan Büyük tonajlı gemilere narenciye yüklenirdi. Şimdi Ancak TIR ile taşınıyor.
İ C
Narenciye üreticisine para kazandırmayınca başta Avakado olmak üzere başka çeşitlere yönelim başladı. İnsanlar, para kazanamadığı ürünü niçin üretsinler ki. Zaten öyle de yapıyorlar. Yeni tarım alanlarına artık narenciye türleri yerine başka meyve fidanları dikiliyor.
İ C
Narenciyeden uzun sürede para kazanılamayacağı
kesinleşti. Limon ağaçlarının arasına başka meyve fidanları dikiliyor. Bazı çiftçiler ise narenciye ağaçlarını kesiyor ve muz serası kuruyor. Erik, kayısı gibi meyveler bile limondan çok para kazandırıyorken narenciyede direnmenin anlamı olamaz.
İ C
Mersin’in bereketli toprağından para kazanmak için çeşitliliğe yönelmenin zamanı geçiyor.
